Je blootgeven
Het is best spannend als je jezelf onverwacht moet blootgeven. Dat gebeurde ons deze vakantie.
We hadden een heel goede vakantie. Meer dan goed zelfs. Zal ik zeggen boven verwachting? Nou en of.
Nou, het kan dus zijn, dat je onverwacht in een situatie komt waarin je je moet blootgeven. Letterlijk, zelfs.
Zo belandden Piet Jan en ik op een naturistencamping in Frankrijk. Het was iets dat we terloops wel eens hadden besproken maar het was er nooit van gekomen. We wilden ergens heen, maar die camping was vol en in de buurt was een “Camping Naturiste”. Op de website prachtige foto’s en ze hadden plaats voor onze tent. We waagden de stap en bevestigden dat we de volgende dag zouden aankomen.
Toen we arriveerden werden we ontvangen door een half ontblote dame achter de receptie. Ze verwelkomde ons hartelijk en toen we vertelden dat we voor het eerst op een naturistencamping waren, reageerde haar collega met “wat leuk!” Hij was geheel bloot, bleek toen hij zich omdraaide met zijn stoel.
We kregen een drankje aangeboden terwijl we mochten wachten om de formaliteiten te regelen. Ondertussen werd het eten voor het personeel geserveerd en mannen, vrouwen, jong en oud, bewogen zich bloot of iets bedekt langs de schalen met eten. Het ging er ontspannen aan toe. Oké, natuurlijk, eten kan je ook bloot doen met elkaar.
De ontvangst was super vriendelijk en we vroegen ook naar de regels van het bloot zijn. Zwemmen doet iedereen in zijn of haar blootje en voor de rest mag je het zelf uitzoeken, dat is de korte samenvatting. Toen de dame van de receptie vroeg hoelang we wilden blijven, werd mijn bibberige “één nachtje” door Piet Jan overruled met “zeker tot vrijdag”.
Slik. Het was maandag!
Als je me nooit gezien hebt, trek je misschien je schouders op, als je volleerd naturist bent vraag je je af waar ik moeilijk over doe, maar ehm… mijn echtgenoot heeft het lijf van een Griekse God, waar ik de Bourgondische leefstijl volledig omarmd heb, en na twee kinderen is het allemaal niet meer zo strak, ondanks alle yoga.
Enfin, de “een nacht / tot vrijdag” discussie besloot ik maar later te voeren – eerst maar eens kijken waar we ons tentje in de grond zouden prikken. “Zouden ze ook van ons verwachten dat we bloot de tent opzetten?” piepte ik. Piet Jan keek me twijfelend aan. Hij wist het ook niet. Dus samen keken we stapvoets rijdend over de camping naar onze plek hoe anderen erbij zaten / liepen.
Van een tent opzetten, zeker de eerste keer, krijg je het altijd al behoorlijk warm, zeker als je net lang in de auto hebt gezeten, je honger hebt, het nog zo’n 24 graden is en je in de zon staat, terwijl je buren al barbecueënd hun stoeltje bijdraaien om niets te missen van jouw gepruts met haringen. Bloot! Zij dan. Ik was daar nog niet zo aan toe.
Ik moet je zeggen dat ik niet zo goed wist waar ik kijken moest. Je blik wordt toch getrokken naar alles wat normaal gesproken bedekt is, zeg maar. En zeker toen we de hamer bleken te zijn vergeten en onze buurman voorover gebogen in zijn camper zocht naar een hamer, wist ik niet goed waar ik moest kijken. Piet Jan stikte zowat van het lachen. Hij had al heel wat uit getrokken.
Toen het zweet in stralen van m’n rug afliep besloot ik dat het dan nu wel genoeg was. Ik gooide de helft uit, en ik moet je zeggen – het scheelde veel! In warmte, in ieder geval.
Toen de zon onderging koelde het af en trok ik héél gauw weer wat aan. Niet zozeer omdat ik het koud had maar omdat ik mezelf heel, héél bloot voelde. In het restaurant hadden de meeste mensen kleding aan, het was inmiddels fris geworden. Het was voor ons de bevestiging dat het niet allemaal “moest”, ook dat voelde bevrijdend.
Toen ik de volgende ochtend naar het toiletgebouw liep, gewapend met toilettas en handdoek – die ik semi-onverschillig om mezelf heen had gedrapeerd – dacht ik, `ik ga meteen even douchen`. Dat was ook een mooie verrassing, die douche. Waar je normaal gesproken staat te prutsen in een altijd te klein douchehokje met te weinig haken voor je kleren, was hier geen sprake van m/v scheiding of douche hokjes. Het was meer sauna-style. Ik zag ineens de gein er van in. Naar de plee, hup de gezamenlijke douche in, alles schoon, en voor je goed en wel terug was bij je tent ben je eigenlijk alweer droog. Laat die handdoek (en die kleding) maar.
In eerste instantie moest ik echt wennen. Ik voelde mezelf superbloot en had het idee dat iedereen naar me keek. Maar omdat iedereen bloot was en daar vrij onverschillig over was, werd het gedurende de eerste dag snel normaler. Piet Jan had besloten dat het één lang verblijf in de sauna ging worden, en het ook zo te benaderen. Heerlijke pragmatische man van me. Dat was een goede manier om er relaxed mee om te gaan. En bovendien: we waren er nu toch, ik zeg altijd dat ik altijd wat wil leren van een situatie, dus dit was dé ultieme ervaring!
Het was opvallend hoe vriendelijk de mensen op de camping waren en hoe schoon iedereen het hield. Er waren ook heel veel pubers (ja blote pubers, het bestaat) die het heel leuk met elkaar hadden. Er was ook yoga, waar ik uiteraard aan heb meegedaan. De leraar zonder en ik met yogapakje. Want er zijn echt grenzen aan wat ik bloot wil doen.
Wat me opviel, is dat de mensen op deze naturistencamping helemaal niet bezig waren met bloot zijn. Ze waren gewoon. Ze waren heerlijk relaxed en aardig. Ik was, zo leek het, de enige die ergens mee zat. De eerste dagen dat ik er was keek ik veel om me heen, en zag dat niemand perfect was. Geen insta-lichamen, gewone mensen, zoals jij en ik. Het werd steeds eenvoudiger om bloot te zijn. Om mezelf te zijn, te aanvaarden zoals ik ben, maar zoals ik me niet graag laat zien. Kleding verhult behoorlijk veel, en ik verhul mezelf graag. Je lichaam kan niet liegen en ik was blij dat ik me steeds makkelijker bloot kon geven.
Onze kinderen zouden nog met trein of vliegtuig overkomen, maar die weigerden pertinent. Misschien hadden we ze eerder moeten meenemen, de puberleeftijd is minder geschikt om hiermee te beginnen. Daardoor hadden wij onverwacht zomaar 10 dagen vakantie alleen. De eerste keer na 17 jaar – ik kan je vertellen, het was echt een fantastische periode. Met de dag ontspande ik meer, niemand die iets kwijt was – in ieder geval niemand die mij dat kwam vertellen en verwachtte dat ik dan zou opspringen en er iets aan zou doen – ik kon slapen en lezen zolang en zo vaak ik wilde, hoefde niet naar klimpark / tennisbaan / wildwaterzwembad / kartbaan maar kon over marktjes slenteren en kopjes koffie drinken op terrasjes zolang ik dat zelf maar wilde. Wat een heerlijkheid.
De laatste dag brak aan. Met spijt trok ik zo min mogelijk kleren aan. Ik geloof dat ik nog nooit zo weinig vakantiewasgoed heb gehad. Voordat we gingen rijden liep ik naar het toiletgebouw. Waar ik me op de eerste dag vrij ongemakkelijk voelde zonder kleren aan, voelde ik me nu ongemakkelijk MET m’n kleren aan. Ik had wel een bordje willen hebben, “sorry, maar ik ga zo van de camping af”.
Jezelf lettelijk bloot-geven heef een bevrijdent effect dat ook doorwerkt op mentaal en emotioneel vlak. Ik voelde me verrassend genoeg op alle fronten vrijer om me uit te drukken, op een ontspannen manier.
Wat ik heb geleerd? Het heeft geen zin om je te schamen voor juiterlijk. Het verandert namelijk niets aan hoe je er uit ziet. Ook geleerd: niemand kijkt echt naar je. En de mensen die wel echt kijken, dat zijn de mensen die interesse in je hebben, en je alle schoonheidsfoutjes vergeven. Of je nu wel of geen kleren aan hebt, je bent wie je bent, ongeacht hoe je er uit ziet. Schoonheid is vooral wat van binnen zit en naar buiten straalt. En is niet het litteken op je rug of je rechterknie, of wat er dan maar niet insta-perfect uit mag zien aan jou.
Als jij niet perfect hoeft te zijn, hoeft een ander dat ook niet. Dus weet, dat je bij ons nooit perfect hoeft te zijn. Hoe mooi je er van buiten uit ziet vinden we niet belangrijk, je innerlijke schoonheid wordt daarentegen hogelijk gewaardeerd. Ook als je je kleren aan hebt.
Liefs
Margriet
