Mei: Vrijheid.
Margriet schrijft elke maand het voorwoord voor de nieuwsbrief. Deze maand gaat ’t over vrijheid.
Lekker voor de hand liggend thema begin mei, vrijheid! In de meimaand waarin alle blaadjes zich weer ontvouwen, bij het eerste zonnestraaltje de terrassen gevuld zijn en de parken uitpuilen van blije picknickers, het kersenbloesemgeweld in het Amsterdamse Bos is losgebarsten en jij niets anders wil dan lekker buiten zijn, brengen we vrijheid onder de aandacht.
Voor ons Nederlanders is vrijheid heel gewoon. Dat merkte ik toen ik in 2002 in China op het Plein van de Hemelse Vrede te horen kreeg dat het plein ‘gesloten’ was. Op mijn lacherige opmerking dat een plein dat kilometers groot is niet kan worden gesloten, werd ik opgetild en van ’t plein gedragen door een onaardige kudde militairen zonder gevoel voor humor. Niet mijn leukste herinnering aan China. Of toen ik in mijn onschuldige overmoed in Birma (Myanmar) Aung San Suu Kyi een bezoek wilde brengen, maar een mitrailleur op me gericht kreeg. Ik dacht écht dat de regels niet voor mij als Nederlander golden. Als je zoveel vrijheid gewend bent als in Nederland en kan gaan en staan waar je wil, kan je je niet voorstellen hoe ’t moet zijn om in onvrijheid te leven.
Mijn vrijheid begon toen ik besloot niet langer in gevangenissen te werken. In mijn ‘vorige leven’ werkte ik als projectleider bij Justitie en het laatste project waar ik aan meewerkte was de bouw van de nieuwe gevangenis in Zaandam. Terwijl ik elke dag op mijn yogamat de vrijheid zocht en die ook als yogadocent op het hoofdkantoor van het Ministerie in twee wekelijkse lessen probeerde over te brengen, bouwde ik mee aan gevangenschap.
Dat begon te wringen. En ja, ik had yogales kunnen geven aan gedetineerden, maar ik voelde me geïntimideerd door die stoere jongens. In plaats daarvan zocht ik een plek waar ik kon dienen, met wat ik het liefst doe: goed voor anderen zorgen.
Jij kent die plek, want je komt er regelmatig. Met liefde, toewijding en aandacht hebben we Yoga Spot zorgvuldig opgebouwd. Maar na een paar jaar voelde ik me ook bij Yoga Spot gevangen. Huh?? Hoe kan dat nou? Nou… doordat ik mezelf altijd meeneem, omdat ik vind dat ik van alles moet, omdat ik een perfectionist ben en ik altijd meer wil dan waarvoor ik tijd heb… kort gezegd; ik zat gevangen in mijn eigen web. Dat was nogal confronterend. Want hoeveel vrijer kan je zijn dan als je ‘eigen baas’ bent? Wat ging er mis?
Toen las ik een confronterende spreuk: “wie geen tijd heeft, is armer dan een bedelaar”.
Wat zit daar een wijsheid in. Want gevangen zitten in wat je van jezelf of anderen moet, is beperking van je vrijheid. Als je jezelf niet de tijd gunt om iets leuks te doen omdat iets anders ‘af moet’ of als je van jezelf niet accepteert dat je iets niet kan, levert dat stress op. Maar hoe krijg je die ongezonde gewoonte uit je systeem?
En kijk, daar komt yoga om de hoek kijken. Door op je mat je gedrag te observeren, en te zien hoe je jezelf ‘gevangen’ neemt in hoe jij vindt dat het moet. Vaak doe je dat ook in je yoga beoefening. Als je het eenmaal kan zien, kan je proberen dat op je yogamat met een glimlach los te laten. En als je dat lukt op je yogamat, is de mogelijkheid dat het in je dagelijks leven ook lukt heel dichtbij…
Ik wens je veel vrijheid deze maand! Vooral ook van jezelf. Neem maar eens een weekje vrij van je kritische stemmetje, dat voelt misschien beter dan een week vakantie!
Geniet van de artikelen, en tot gauw.
Liefs
Margriet
Margriet is eigenaar en oprichter van Yoga Spot. Ze runt de studio met Piet Jan, de vader van hun twee kinderen. Ze geeft Hatha les op maandag om 11.30 en valt regelmatig in op Yin lessen.
