Hoop is het geloof in de aannemelijkheid van het mogelijke, in plaats van de realiteit van het waarschijnlijke.
De feestdagen veroorzaken bij veel mensen spanning. En uiteraard hopen we dat dat het leuk en gezellig wordt want daar hebben we allemaal behoefte aan. Het eind van het jaar is voor veel mensen ook een vakantieperiode waar we naartoe werken, dus tegen het eind van het jaar lopen we op ons tandvlees en het laatste waar je dan behoefte aan hebt is de stress en spanning van een kerst diner dat gezellig moet zijn… We willen dan allemaal een gezellige ontspannen kerstviering en daardoor ligt er ineens druk op.
Wat is hoop eigenlijk?
Eén van de mogelijke definities is: Hoop is vertrouwen, specifiek gericht op een goede uitkomst van de toekomst.
Tegenwoordig lijkt hoop gekoppeld aan iets wat we willen, een wens. Vroeger was hoop vooral verbonden aan vertrouwen in de goede afloop van iets wat je na aan het hart ligt. We hopen vaak op een goede uitkomst, maar soms slaat complete paniek toe als we ons realiseren dat het ook wel eens niet goed kan aflopen… zo ook bij mij in dit afgelopen jaar.
Afgelopen zomer had ik te kampen met een zware depressie, veroorzaakt door onzekerheid en het verlies van iets dat me ontzettend dierbaar was. Die depressie werd vooral veroorzaakt omdat er iets gebeurde wat ik beslist niet wilde, maar waarop ik geen invloed had. Ik durfde niet meer te hopen. Ik was m’n flexibiliteit verloren, kon niet meer omdenken en was het kwijt om in mogelijkheden te denken. Ik liep vast. En toch…. Was nog niet alle hoop verloren.
Het voelde alsof ik me nog met één hand vasthield aan de rand van het ravijn dat als een diep en duister gapend gat onder me zijn hongerige muil naar me opende. En toch… met je laatste krachtinspanning ben je misschien in staat om jezelf in veiligheid te brengen. Dat is hoop.
Hoop is het geloof in de aannemelijkheid van het mogelijke, in plaats van de realiteit van het waarschijnlijke.
Hoop kan iets zijn waar je niet meer in durft te geloven, omdat het ook iets naïefs in zich heeft. Als je keer op keer gekwetst wordt omdat je geloof en vertrouwen zijn beschaamd – wie zegt dan dat het een volgende keer wel goed kan aflopen? Durf je nog te vertrouwen op dat het een volgende keer wél lukt, dat het tóch kan, of wapen je jezelf al met de mogelijkheid tot teleurstelling voordat die zich aandient?
Een vraagje aan jou: Wat geeft jou hoop en wat doe je er actief aan om hoop te cultiveren?
Mijn antwoord hierop is na een moeilijk jaar: vertrouwen in liefde en vertrouwen in het leven en door die ervaring toe te laten leer ik. Hoop is onderdeel van vertrouwen dat specifiek focust op de toekomst. Hoop lijkt niet te bestaan zonder risico, en risico blijkt niet te kunnen bestaan zonder vertrouwen.
Wat gebeurt er met je als dat wat je wil niet gebeurt? Bij mij was er een bepaalde koppigheid die niet overging. Ik wilde het zó, en een andere uitkomst accepteerde ik niet. Die inflexibiliteit hielp me niet om met de werkelijkheid te dealen, het werkte eerder andersom. Ik werd er diep depressief van en verloor mijn geloof en vertrouwen, in plaats van dat ik het hield. Ik was niet meer in staat om met de flow van het leven te surfen, zette mezelf klem. Ik kon alleen nog maar vanuit een beperkt perspectief naar de wereld om me heen kijken: uit de rol van slachtoffer, en ik leek er met geen mogelijkheid meer uit te komen.
Inmiddels is me dat wel gelukt. Door een totaal ander perspectief aan te nemen. De wereld door andere ogen te bekijken. En net toen ik dacht dat alle hoop tevergeefs was, ontstond er weer een lichtpuntje.
Jane Goodhall zei: Hoop is een overlevingsstrategie die het mogelijk maakt om door te gaan als tegenslag ons grimmig toegrijnst.
Inmiddels is mijn hoop aangewakkerd van een smeulend hoopje as naar een klein vuurtje, waar ik me aan kan warmen. Ik koester het, houd het levend. Ik durf weer te hopen, te vertrouwen, te dromen. En dat is mooi. Want hoop is het laatste dat sterft.
En hoe werkt hoop voor jou? Ben je een hoopvol persoon? Kan je vol vertrouwen het leven tegemoet zien, denken “we zien wel” of denken “het komt wel goed”? Heb je vertrouwen in jezelf? Ben je in staat om een andere bril met een nieuw perspectief op te zetten, waardoor jouw zienswijze in een totaal ander daglicht komt te staan?
Ik vind dit een van de moeilijkste maar ook een van de meest waardevolle periodes in mijn leven. Doordat er zoveel verschuift, en ik anders naar het leven leer kijken, groei ik. En ik leef om te leren en de ervaring van leven met anderen samen te beleven.
